αβελία

(abelia).Φυλλοβόλοι ή αείφυλλοι θάμνοι της οικογένειας των αιγοκληματιδών ή καπριφολιιδών. Πατρίδα τους είναι οι εύκρατες περιοχές της κεντρικής και ανατολικής Ασίας (Θιβέτ, Κίνα, Κορέα, Ιαπωνία). Δύο είδη κατάγονται από το Μεξικό. Μπορούν να ευδοκιμήσουν και στην Ελλάδα, όπου καλλιεργούνται για τα ωραία τους λουλούδια. Το όνομά τους δόθηκε προς τιμήν του Άγγλου φυσιοδίφη Κλαρκ Άμπελ (Clark Abel), υπαλλήλου της βρετανικής πρεσβείας στην Κίνα, τον 19ο αι. Είναι φυτά με μακριά λυγερά κλωνάρια, πάνω στα οποία στηρίζονται με κοντό μίσχο τα μικρά φύλλα τους. Τα φύλλα είναι αντίθετα λειόχειλα ή οδοντωτά. Τα άνθη τους είναι μικρά λευκορόδινα ή βαθυκόκκινα και σχηματίζουν βοτρυοειδείς ταξιανθίες. Τα λουλούδια σε μερικά είδη έχουν στεφάνη σωληνοειδή, σε άλλα έχουν σχήμα χωνιού και σε άλλα μικρής καμπάνας. Πολλαπλασιάζονται εύκολα με σπέρματα (αχαίνια) και με μοσχεύματα σε αμμώδη εδάφη, υπήνεμα και προσηλιακά. Τα κυριότερα είδη είναι: α. η μεγανθής,όμορφοςθάμνος ύψους 1-2 μ. που προέκυψε από τη διασταύρωση μεταξύ των ειδών α. της κινέζικης και α. της μονανθούς. Ανθεί το καλοκαίρι και σχηματίζει άσπρα με ροζ απόχρωση λουλούδια. Είναι φυλλοβόλο είδος, αλλά μπορεί να διατηρήσει το φύλλωμά του σε σχετικά ήπια κλίματα· α. η μονανθής,θάμνος ύψους μέχρι 3 μ. που κατάγεται από την Κίνα· α. η κινέζικη· α. η πριονόφυλλη· α. η διανθής· α. η τριανθής και α. η πολυανθής.